[ابراهيم سلمان]

« الدنيا » لو تضحڪ معڪ دايم الدوم ..
خلڪ فطين ولايهمڪ « رضاها » ..
ڪم « واحد » تبنى له أمال وحلوم ..
يفني وغيره يهتني في « بناها » ..
ياما أفرحت « قوم » وأحزنت قوم ..
وڪم أعشقت عين وخانت « غلاهــا » ..
يا « صاحبــي » شفت أمس شف حالنا اليوم ..
دنيا تقلب يڪفي الله « بلاهــا » ..